Nadat Don Quichot en Sancho Panza de pas de los Pinxtos waren overgetrokken, keken zij op een uitgestrekte vlakte uit, waar geen boom of graspol groeide. “Wij moeten ons ros wenden, Sancho” zei Don Q ”Wij hebben al drie dagen geen avontuur beleefd en ook hier kunnen wij geen avontuur beleven.
Aldus geschiedde en zij reden nu oostwaarts de zon tegemoet.
Na ettelijke uren door een pijnbomenbos gedraafd te hebben verscheen er aan de horizon een laag gebouwtje.
Ha riep … Lees verder
Categorie: Schiedam
Don Quichot ontwaakte op een stralende ochtend in een Bed&Breakfast aan de Lange Haven in Schiedam uit een mooie droom. Hij droomde van een afvalvrije en kleurrijke stad waarin alle mensen en dieren kunnen genieten van de schoonheid van de stad.
Hij appte zijn goede dienaar Sancho Panza om een plan te bedenken om de stad te bevrijden van alle rotzooi. Sancho Panza sprong op zijn ezel en kwam naar Don Quichot toe.
Don Quichot zegt tegen Sancho Panza: “Zo … Lees verder
“Wilt u nog koffie?” Als wethouder ben ik nooit te beroerd om me met dit soort taken bezig te houden, denkt hij. De vergadering is in aantocht, een belangrijke dit keer, over de energietoeslag, en dit hoort er ook bij. Dat hoeft niet altijd de vrouw te doen, dat vind ik nu eenmaal. Ik heb ook een rapport geschreven over welke burger hoeveel toeslag moet krijgen en ik moet zeggen: het rapport mag er zijn, want het is zeer deugdelijk! … Lees verder
STRIJD TEGEN DE TIJGER.
OCHTEND
Op een goede morgen (goed omdat ik hij niet nietgoed was) werd ik wakker na weer een nacht zonder dromen en vroeg ik Sancho Pancho om Rocinante te zadelen en de ridderlijke koets in orde te maken zodat we op pad konden gaan om iets wereldreddends te gaan doen. Ik had geen flauw benul wat maar voor een roekeloze ridder zou er wel iets op zijn pad komen. Al snel zat ik in de gepantserde … Lees verder
Op zoek naar Don
1. De oproep
Op Twitter en Facebook stond het volgende bericht: Beste Don, wil je mij een DM sturen? Ik zag je op tv bij First Dates. Je was galant tegenover de dame. Je schoof haar stoel aan. En je was zo smaakvol gekleed in je zwarte blouse. Het had een label waar een LV in was verwerkt. Je haren waren strak in de gel en je tanden waren wit alsof ze net daarvoor nog gepoetst … Lees verder
De eerste stap was de moeilijkste had zijn therapeute hem gewaarschuwd. Maar eenmaal de drempel over, wordt je wereld letterlijk met rasse schreden snel groter. In stilte lachte hij het domme gansje uit. “Bespaar mij uw zoetsappige taal. Want ik heb u door, onbetrouwbaar tuig,” mompelde hij. Want ja, het optillen van zijn voet was inderdaad zwaar geweest, met al het lood dat zich bezit had gemaakt van zijn schoenen. Maar de stap zelf was kinderlijk eenvoudig gezet. Net als … Lees verder
De zon was ondergegaan. Het stralendste hemellichaam dat we kennen veranderde langzaamaan van kleur terwijl zij met het schaamrood nog op de kaken zich traag in het water liet zakken en Don Quichotte verliet het wonderschone kasteel waar hij in het gezelschap van een aantal hofdames de nacht had doorgebracht. Eén van deze hooggeëerde dames had hem immers toegefluisterd dat juist deze nacht toch even op pad moest om poolshoogte te gaan nemen in een nederige hut op zijn terrein, … Lees verder
Don heeft een lange dag achter de rug. Hij is neergevallen op zijn kaalgesleten fluwelen bank. Met zijn linkerhand bedient hij zijn remote control als een kliefend zwaard van kanaal naar kanaal. Maar bij iedere slag vindt hij slechts herhalingen van grijsgezonden series en marskramer annonces. Op zijn beide knokige knieen rust een laptop waarmee hij brieven en plaatjes van over heel La Mancha en de omringende rijken kan bekijken.
Zoals iedere avond laat Don zich meevoeren in de fantasie … Lees verder
Het was, kort na de tachtigjarige oorlog, op een warme nazomer dag waarop de geur van groezelig graan door de stegen van Schiedam door de zachte avondwind werd verspreid. De slanke hoeven van paard en ezel klonken hoog boven het zompige stommelen van houten klompen uit.
“Daar, daar moeten we zijn”, riep Don Quichot uit naar Sancho Panza die op enige afstand achter hem reed. Ze naderden de ruïne van Aleida voorheen ‘Huis te Rivière’. Eens het grootste kasteel van … Lees verder